از مردم بشنوید

با سلام و عرض ادب خدمت نمایندگان دلسوز و متعهد مجلس شورای اسلامی ایران عزیز.

مدتی است که افرادی از دولتمردان داد رابطه با امریکای خبیث را سر داده اند و هر روز با داستان تازه ایبه مردم امیدهای واهی میدهند که اگر در مذاکرات با امریکا به فلان نقطه برسیم در مملکت ما چنین میشود و چنان.
یک روز برجام را در بوق و کرنا میکنند و مردم با امیدهای فراوان به خیابان میریزند که ما هم روی خوشبختی را خواهیم دید.
اما غافل از اینکه برجام نقطه آغازی است برای زاویه بیشتر ما با روی خوشی.
اگر مردم با این سخنان دولتمردان شاد میشوند که حرجی نیست. آخر اعتمادی هست و امیدی.
اما دولتمردان را عجب است که داستانهای همصنفان خود در دیگر کشورها را دوره نکرده اند.
آیا دولتمردان ما نمیدانند داستان گورباچف ، یلستین و امریکا را؟
آیا داستان قذافی و امریکا را در میان مطالعات خود نداشته اند.
کمی نزدیکتر ، همین همسایه هم مذهب خودمان. عراق از رابطه اش با امریکا چه بهره ای برد؟
اصلا چرا راه دور برویم. آیا دولتمردان نبودند در کشور ما آن زمان که پس از قطعنامه بر مردم مظلوم کشور جفا شد.
و . . . .
هم اکنون که امریکا از برجام خروج کرده و خودش این امر را به صراحت اعتراف کرده متعجبیم که چرا بعضی به دنبال بهانه های دیگری هستند . و همه چیز را برگردن دیگران میاندازند.
مگر نمیدانند از ابتدا قرار بر این نبوده که برنامه های موشکی ما اثری بر برحام نداشته باشد.
پس اکنون چه طبلی را میکوبند.
چه کنیم؟طبل است و فضای اجوف درونش. هر چه این فضا بزرگتر شد صدا گوش خراشتر.
اکنون هم هر چه امریکا بیشتر خالی میشود و بی اعتبار انگار عده ای بیشتر فریاد خوش بینی سر میدهند.
در میان اینهمه صدای گوش خراش ندایی هم هست که به جان مردم مینشاند این امید را که ما بی نیاز از آمریکای متقلب میتوانیم مشکلات را حل کنیم .
پیر ما میداند که پیشنهاد مذاکره ی آمریکا چیز جدیدی نیست و حتی میداند که روش او در مذاکره چیست ، قدم به قدم این مسیر را میشناسد و میداند اصل اولیه نه تنها در مذاکره که پیش از آن اقتدار است .... اقتدارررر
اما بازهم کسانی هستند که امید دارند به بازسازی پلی که تمام چوبها و طنابهایش پوسیده و بی جان است .
پلی برای مذاکره !!!!!
مذاکره ای برای نقد دادن و وعده گرفتن و اکنون کجاست فریادی که هم صدا با پیر ما حامی مردم باشد و نه آمریکا ....
کجاست مردی از میان مردم که مراقبت کند از سرنوشت آنها در مقابل رفتن بر روی این پل پوسیده ؟
کجاست؟
ما مردم انتظار داریم نمایندگان دلسوز و ولایی فریاد ملت را به گوش امریکا برسانند.
و بگویند ما بعد از برجام نه عزتی دیدیم برای دولتمردانمان نه بهبود اقتصادی در اوضاع مردم ، چه را شکر گوییم؟
و بگویند ما مردم همه خودمان را مسئول میدانیم و چنانچه مسئولان کوتاهی کنند تک تک ما نامه خواهیم نوشت برای امریکا که اجازه نمیدهیم عزت ما را خدشه دار کنید.
مسئولان تا کنون کوتاهی بسیار کرده اند. زین پس ما کوتاهی نمیکنیم.
ماهم مثل جناب پزشکیان می دانیم که مشکلات امروز در کشور تقصیر یک نفر نیست .
مشکل ما فرد نیست ، بلکه ساختار است .
اما ما ایراد ساختار را در جایی دیگر یافته ایم ساختاری که در آن عزت نفس نباشد نتیجه اش انبوهی از مسائل و کمبودهاست .

ما مردم با امید به خدا و دست در دست هم میتوانیم همه تحریمها و ستمهای امریکا را پشت سر بگذاریم.
و از نمایندگان دلسوز مردم هم.میخواهیم دست در دست ما بگذارند و صدای مردم باشند و پاسخی داشته باشند در مقابل افرادی که به ملت امیدهای واهی میدهند که رابطه ی با امریکا روزی گره های مملکت را باز خواهد کرد.