نامه اعتراض پزشكان به رياست جمهوري

#176: همکار متعجب شما - ما را چه شده است؟ 

 همکار عزیز

بنده هم با شما تا حدودی موافقم.اما نه کامل

شاید دلخوری بعضی دوستان ، و عدم همکاری وزارت بهداشت و دولت در هر زمینه ای با جامعه پزشکی و مهمتر از آن نظام پزشکی باعث شده تا این اتفاقات بیفتد. به نظر بنده اگر در این سالها نظام پزشکی یک ارگان کاملا وابسته به پزشکان بود و برای احیای حقوق بنده و شما فعالیت میکرد و تبدیل به ارگانی که فقط تریبون یکی از همکاران به عنوان رئیس نشده بود، امروز توان زیادی برای حل این مشکلات داشت

شاید بهتر بود آقای وزیر کمی با تامل بیشتر این طرح را اجرا میکردند. چرا که برای اصلاح یک قشر جامعه باید شرایط اصلاح بقیه پیکره جامعه نیز فراهم باشد. نمیشود ما به پزشکان حمله کنیم وقتی نظام قضایی ما مشکلات فراوانی دارد.به نظر بنده این طرح شاید ظاهر مردمی داشته باشد ولی حداقل نحوه اجرا و خصوصا برخورد زشت و سخیف صداوسیما با پزشکان که همیشه یکی از ارکان جامعه بوده اند کاملا غرض ورزانه بوده است.

حال با اینکه بنده این نامه را امضاکرده ام اما مطمئنم نامه به جایی نمیرسد. چون ساختار جامعه ما یک صدایی است. هرکه قدرت دارد حرفش را میزند.

اگر در این سالها دوستان مکانی برای اعتراض و بیان مشکلات داشتند امروز شاهد این موضوع نبودیم که همکاران ما اینقدر آشفته بشوند و وقتی توسط

یک سایت غیر ایرانی برایشان آزادی بیان فراهم شود هرچه که خواستند به زبان بیاورند. بیایید قبول کنیم مشکلاتمان خیلی فراتر از این نامه ها است.

شما فقط همین را در نظر بگیرید اگر فقط و فقط یک همکار ما که اهل گرفتن پول بی انصافانه از بیمار نباشد با بیماری روبرو شد که دارای مشکل روحی و روانی باشد و فقط بخاطر تحریک صداوسیما از این همکار شکایت کرد، این پزشک ماهها باید وقت و هزینه صرف کند به دادگاه و پزشکی قانونی برود و هر رفتار زشت افراد قوه قضاییه را تحمل کند تا ثابت شود بیگناه بوده. حالا آیا این وزیر گرانمایه پاسخگوی ضرر مالی که هیچ ، ضرر روحی که این شخص در دادگاههای سراسر مشکل دار ما متحمل شده است خواهد بود. پس یکطرفه به قاضی نرویم و به دوستان برآشفته حق بدهیم . زیرا که تنها هستند و وزیرشان بجای رسیدن به حال آنها فقط در حال سفر به قم است

از طرفی دوستان عزیز هم کمی رعایت کنید و سعی کنیم از این به بعد تلاش برای داشتن یک ارگان قوی نظام پزشکی باشیم و نه غلام حلقه به دوش دولت

 به امید آنروز که نظام پزشکی ما ارگانی برای گرفتن حق پزشکان باشد و نه وسیله ای برای زور گفتن به آنها