نامه مطالبات جامعه مامایی ایران، شماره1

سلام به همه کسانی که برای جلوگیری از ظلم  آشکار به ماما های این کشور تلاش میکنند.

بیست سال است که شاهد هستم  شغل ماما ها را غصب کرده اند و به دلیل  درامد زیاد سزارین ، زنان این مرز و بوم را به تیغ جراحی سپردند.

سالها شاهد بودم که مطبهای زنان از زنان باردار پر بود و به دلیل شلوغی مطبهای زنان  و عدم فرصت لازم برای پزشک خیلی از مادران باردار به دلیل ورم و فشار خون بالا جنینهای خود را از دست می دادند  حتی زنی که شوهرش کارگر بود و با عمل پر هزینه درمان نازایی باردار شده بود ، بی دقتی پزشک  و عدم توجه به وزن گیری باعث مرگ جنین شد

عملا ماماها  خانه نشین شدند  یا به کارهای پست در بیمارستانها تن میدادند با وجودی که رتبه دانشگاهی پنج هزار قبولی کارشناسی سال هزاروسیصد هفتاد برای کارشناسی مامایی بود همون زمان برای پرستاربا رتبه دوازده هزار بهترین دانشگاهها قبول میشدند اما حقوق و مزایای پرستار را هم ردیف ماما و گاهی بیشتر از ماما قرار دادند.

کافی است یک مرد با انصاف یک شب در زایشگاه کار کند تا سختی زایمان  رو از نزدیک ببیند و قدر رنجی که این زحمت کشان میکشند را لمس کند.

متاسفانه  تنها متخصصین زنان که خود از رنج ماما و بی توجهی به ماماها سود میبرد شاهد رنج این قشر است که به دلیل سودش هرگز سخنی از آن به میان نمی آورد چون به نفع خودش نیست.....

آه  در این  بیست سال خدمت رنجی کشیده ام از این بی عدالتی و ظلم که قابل توصیف نیست.

اگر در کنکور هزار و سیصد و هفتاد فقط  دو سوال زیست بیشتر جواب  داده بودم الان پزشک بودم با ماهی پانزده میلیون تومان حقوق  نه ماما با ماهی کمتر از دو میلیون تومان حقوق با بیست سال سابقه کار........