فرصت تجربه آزادانه و سرخوشانه طبیعت حق همه کودکان سرزمین‌مان است

 

به اعتبار مدارک متعدد علمی کودک تا سن 12 سالگی نیاز به ارتباط مداوم، مستقیم، ملموس و واقعی با عناصر تشکیل دهنده طبیعت و بودن و بازی سرخوشانه با کودکان دیگر در محیط­‌های طبیعی دارد. رشد متعادل استعدادهای حسی، حرکتی، عاطفی و شناختی، همچنین سازگاری و مهارت‌­های اجتماعی او در گرو این تعامل خودانگیخته و آزادانه است. به علاوه عشق به طبیعت و سرزمین و حساسیت به محیط­‌زیست در بزرگسالی نیز به این تجربه­ی کودکانه عمیقا وابسته است. لذا نبود یا نقصان این رابطه علاوه بر اینکه در بروز استعدادهای پیش گفته اثرات ناگوار و جبران­ناپذیر دارد، برای آینده طبیعت و محیط­زیست نیز فاجعه­بار خواهد بود. چراکه به اعتبار همین مستندات علمی، کودکانی که در این بازه‌­ی زمانی به قدر کافی طبیعت را درک و لمس نکرده باشند، در آینده، با هر اندازه آموزش هم نخواهند توانست شهروندان شایسته‌­ای برای زمین باشند. به عبارت دیگر، درک و تجربه آزادانه طبیعت در این سنین سرنوشت‌­ساز در زمره حقوق طبیعی هر انسان است، امروزه کودکان در شهرهای بزرگ، گرفتار در فضاهای عقیم و سیمانی، از این تجربه­‌ها بی­‌بهره­‌اند، لذا برای جبران آن هر چه سریع­‌تر باید کاری کرد. ما امضاکنندگان این متن خواستار آنیم که تجربه طبیعت در این سنین به مثابه نیاز پرورشی کودک و مقدم بر هر نوع آموزش، به عنوان حق طبیعی هر کودکی به رسمیت شناخته شود و به رسمیت شناختن آن در قوانین، مقررات و رویه­‌های علمی نظام آموزش، سامان­دهی و طراحی فضاهای شهری، مجموعه­‌های مسکونی و تجاری، مدارس و مهدکودک­‌ها، رسانه­‌ها و فضاهای فرهنگی و هر جای دیگری انعکاس مناسب خود را داشته و بتواند به تأمین این تجربه تا سر حد امکان کمک نماید

 

 


«مدرسه طبیعت»    تماس با مؤلف دادخواست