حمایت از مصطفی تاجزاده و درخواست آزادی فوری وی
به نام حق
مردم آگاه و شریف ایران؛
یک ماه از بازداشت آقای دکتر سید مصطفی تاجزاده در شامگاه روز ۱۷ تیر ماه ۱۴۰۱ توسط ماموران امنیتی سازمان اطلاعات سپاه گذشت.
به گواه مواضع و عملکرد صادقانه و صریح سید مصطفی تاجزاده، او کنشگری دموکراسیخواه، توسعهگرا، ایراندوست، خشونتپرهیز و دلسوز است که با شجاعت و صراحت ستودنی، ضمن نقد رویکردها و عملکردهای صدر تا ذیل حاکمیت، امیدوارانه و پیگیرانه، تمام هم و غم خود را در این سالهای پر از بحران و درماندگی، بر گشودن راهی برای خروج کشور از بنبست و انزوا و سرخوردگی، متمرکز کرده است. او به دنبال تقابل افراطی یا مماشات مصلحتاندیشانه با حکومت یا هیچ نیروی سیاسی نبوده و کوشیده است از دادن پاسخهای ساده به مسائل بغرنج و هزارتوی بحرانهای جامعه ایران بپرهیزد.
تاجزاده با زبانی صریح، هم با حاکمیت و هم با نیروهای سیاسی مختلف و هم با مردم به گفتگو نشسته است. او با همان صراحتی که حکومت را به استیفای حقوق ملت و گام نهادن در مسیر تحولات دموکراتیک دعوت کرده است، نیروهای مختلف سیاسی را تشویق کرده که یکدیگر را به رسمیت بشناسند، با هم گفتگو کنند و از این طریق راه بر ظهور هیولای خشونت در عرصه سیاست ایران ببندند.
خشونتپرهیزی تاجزاده، هرگز از سر ترس نبوده است. او با شجاعتی کمنظیر و بدون توجه به خطوط قرمز ساختگی، نه تنها به نقد بیلکنت وضع موجود و حاکمیت پرداخته که فارغ از هر پیوند قبیلهگرایانه یا رویکرد شخصمحور ، گذشته و عملکرد خود و جریان اصلاحات را هم مانند سایر جریانهای سیاسی با صراحت نقد کرده و به چالش کشیده است؛ او خطاهای خود و همقطاران و همراهان خود را حتی بیش از خطاهای دیگران، با تیغ تند و تیز نقد خود با شجاعت بیمانند نواخته است.
نقد صریح، در روش و منش او، هرگز برای منکوب کردن هیچ گروه سیاسی و سلب حق این گروهها برای نقشآفرینی در عرصه عمومی کشور نبوده است. او از نقد سلاحی علیه دیگران نساخته و از آن برای شکست و منکوب کردن طرف مقابل استفاده نکرده است.
تاجزاده با تاکید بر اهمیت و اولویت «گفتمان پیشرو» برای هر حرکت تغییرخواهانه ، هرگز به دام توجیهات و مصلحتاندیشیها برای بقای به هر قیمت در عرصه سیاسی نیفتاده است و در مسیر اصلاحطلبانه خود، تغییرخواهی مسالمتجویانه مبتنی بر خواست اکثریت جامعه را به فراموشی نسپرده است.
مشی و منش تاجزاده در عرصه سیاسی تبلور کاملی از «شعار ایران برای همه ایرانیان» بوده و هم از این روی است که او در سالهای اخیر بر لزوم «اصلاحات ساختاری» تاکید داشته و همزمان با پرهیز از خشونت و نفی دیگری، بر لزوم اصلاح ساختارهای کلان کشور در جهت تحقق حاکمیت ملت تاکید داشته است.
انتخاب تمام مقامات مسئول با رای مستقیم مردم در دوره محدود و مشخص، حذف نظارت استصوابی شورای نگهبان و برگزاری انتخابات آزاد، رقابتی فراگیر و منصفانه، آزادی بیان و اجتماعات و رسانهها و تشکلها، بازگشت نظامیان به پادگانها و عدم مداخله آنان در سیاست و اقتصاد و فرهنگ، استیفای حقوق برابر برای تمام زنان ایرانی در تمامی عرصهها، رعایت حقوق مدنی شهروندان برای انتخاب آزادانه سبک زندگی و به خصوص مخالفت با تحمیل حجاب اجباری، استقلال قوه قضائیه از سایر ارکان قدرت و ...از جمله اصلاحاتی بوده که سید مصطفی تاجزاده مدام بر آن تاکید دارد؛ که همه اینها جز برای خیر و صلاح کشور و برونرفت مسالمتآمیز از وضعیت اسفبار فعلی نیست و بازداشت وی، بیش از هر چیز، گویی اصرار تصمیمگیران چنین بازداشتهایی بر ناامید ساختن کنشگران سیاسی-اجتماعی از اصلاحپذیری نظام را نشان می دهد.
ما امضاکنندگان این بیانیه، ضمن اعلام حمایت از مطالبات و رویکردهای مطرحشده توسط سید مصطفی تاجزاده خواهان آزادی فوری او و همه منتقدانی هستیم که دل در گرو ایرانی بهتر برای همه ایرانیان دارند. جای کنشگران دلسوز و اصلاحجویی چون ایشان نه تنها در زندان نیست که چنین چهرههای شجاع و خردمندی باید قدر ببینند و در صدر بنشینند تا شاید راهی برای رهایی ایران از بحرانهای کنونی گشوده شود. بحرانهایی که تداوم آن آیندهای تیره و تار را برای کشور پدید خواهد آورد.
جمعی از همفکران مصطفی تاجزاده تماس با مؤلف دادخواست