نیروهای فراموش شده در سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران

                                                                                                                                                                             امضا کنندگان این نامه خواهان برقراری عدالت بر اساس قوانین کار در خصوص کارمندان سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران هستند

جناب آقای علی عسگری با سلام و احترام فراوان
جمعی از همکاران مراکز با عنوان نیروهای حق الزحمه ای ثابت مدت ده سال  وبیشتر مشغول  خدمت به این سازمان هستند ، آن هم خدمتی بسیار خالصانه و صادقانه  که شاید درهیچ جای دنیا ودر هیچ رسانه ای  کسی به این طریق کار نکرده باشد.
نیروهایی که با گذشت ده سال و بیشتر بدون این که خم به ابرو بیاورند فقط و فقط کار کردند و حقوقی در شأن یک کارگر هم نگرفتند چه برسد به کارمند..
 نیروهایی که هر کس از راه رسید به آنها حرفی گفت و آن ها را مورد هجوم کنایه ها ی  خود  قرار دادند،  بار اضافه سازمان لقب گرفتند ولی باز هم کار کردند و کار کردند و کار کردند.
 این نیروها  اتباع بیگانه برای سازمان به حساب آمدند اما بازهم علی رغم همه بی مهری ها و بی توجهی ها برای اهداف والای رسانه از هیچ کوششی در این سالها دریغ نکردند .
هم اکنون  روزانه بین 6 تا 10 ساعت در نقش های مختلف در  مراکز فعالیت دارند . در این چند سال به انتظار عدالت مدیرانی بودند  که رسالت ساماندهی  نیروهای خدوم حق الزحمه را برعهده دارند. امامتاسفانه امیدشان  کم کم به نا امیدی تبدیل شده است چرا که هیچ اقدامی از سوی عزیزانی که در جایگاه تصمیم گیری هستند  صورت نپذیرفته است .
دردناک ترین مساله برای سیستم اداری یک سازمان هنگامی است که مدیران اداری ومالی مراکز  در پاسخ به درخواست نیروهای حق الزحمه هادرسالهای اخیرگفتند: پیشنهاد و راه حلش این است که متاسفانه اگر معرف به نامی ندارید به خود وعده استخدامی ندهید.البته راه حل پیشنهادی آنها بی راه نیست چرا که بسیارند کسانی که با سفارش های شفاهی و مکتوب آقازاده ها و مدیران رده های بالای دولت و غیر دولتی ، بدون داشتن سابقه، مهارت و سواد رسانه ای مهر استخدام بر نامه ها و درخواست های ننوشته آنان  زده شده است.
این در حالیست که حجم کارهای زیادی از سازمان بویژه کارهای تخصصی و حساس به دست نیروهای حق الزحمه سازمان انجام می شود که اینچنین امروز از صدا وسیما به عنوان رسانه ای شایسته یاد می شود اما دریغ از یک تقدیر و پاداش کوچک  از نیروهای حق الزحمه  وپرداخت حقوق و مزایا در حد یک نیروی قراردادی – شرکتی.
 این را هم بدانید خیلی از نیروهای حق الزحمه آنچنان که در سازمان باب است   از اسم این سازمان نه استفاده  و نه سو استفاده ای  برای منافع شخصی  خود کردند که چون همواره می خواستند با وجدان کاری ، متعهدانه با همین حقوق اندک حق الزحمه ای روز گار را سپری کنند .
می خواهیم بدانیم آیا اگر فرزند خودتان در این سازمان به این طریق کار میکرد که  یک دهه از جوانی و عمرش را برای  این سازمان هزینه کرده بود آیا شما خودتان بعنوان پدرش و بعنوان رئیس سازمان صداو سیما برای فرزندتان کاری نمی کردید ؟ آیا برایش یک حقوق ثابت در نظر نمی گرفتید با بیمه؟ آیا برای بهبود کارش تلاش نمی کردید؟
آقای علی عسگری تعداد کمی از نیروهای سازمان هستند که ده سال به بالا در مرا کز در حال فعالیت  هستند و هیچ کس برایشان کاری نمی کند و همین که حرف از  پیگیری کار میشود عنوان می کنند که رئیس فعلی سازمان گفته که من فقط یک سال اینجا مأمورم و هیچ کاری برای کسی انجام نمی دهم و بودجه سازمان رو به نزول است .
آیا ما باید در این یک سال بسوزیم همان طور که در دوران های سابق سوختیم ، در دوران مدیریت سابق هر کس معرف به نامی داشت استخدام شد چرا که نامه ها همه توسط ایشان امضاء میشد و کسانی که خواهر خوانده یا برادر خوانده  مدیران بودند و همه ی الگوهای مراکز به خاطر ندانم کاری تعدادی از مدیران اجرایی سازمان در زمان مدیریت ده ساله شان اشغال شد.
در زمان جناب سرافراز هم که چون الگوها پر شد سایت خرید خدمات راه اندازی شد که آن هم برای سرگرمی دوستان حق الزحمه بود؛ و گر نه خرید خدماتی در کار نبود. گفتند ثبت نام در سایت خرید خدمات و بعد از چند ماه قرار داد کار معین نه از قرار داد کار خبری شد و نه از خرید خدمات. و تعداد زیادی از نیروها هم توسط شخص ایشان از سازمان اخراج شدند.

میخواهم بدانم اگر کسی صندلی مدیریت را گرفت باید از خدا یادش برود؟ من مانده ام که جایگاه خداوند بعد از گرفتن صندلی ریاست کجاست دراین سازمان ؟ آیا خدا از زندگی مدیران  حذف شده کشوری که به نام حکومت اسلامی با پرچم مزین  به الله
چرا رئیس یک سازمان نمیتواند جواب نیروهایش را بدهد. ما چه گناهی کرده ایم که باید در ندانم کاری مدیران بسوزیم و عمرمان تباه شود. آیا شما فکر میکنید با سن34 تا 37 سال در جمهوری اسلامی ایران به ما کار می دهند ؟ آیا ما الان با سن 35 به بالا در مشاغل دولتی می توانیم ثبت نام کنیم ؟
به نظر شما وقتی عمر ما در سازمان رفته باید بعد از این همه کار مسئولان به ما بگویند بروید دنبال کار.
در کجای دین اسلام آورده شده است که دست رد به سینه مظلومان بزنید در کجای دین اسلام آورده شده است که حق دیگران را پایمال کنید چون دستشان به جایی بند نیست .؟
این را به کدام مسئولی باید بگوییم که جناب با غیرت تو یه کاری برای من بردار ، خواهر دینی خود  بکن که بتوانم سربلند بشویم  نه این که هر روز به ما بگویی برو دنبال کار.
آیا اگر فرزندان شما مدیران ارشد کوچکترین سختی ببینند شما می توانید تحمل کنید؟
به خداوندی خدا که هیچ کدام از شما مسئولان ذره ای نمی توانید تحمل کنید که فرزندتان کوچکترین سختی ببیند همه ی سختی ها را مردم ببینند مگر آب از آب تکان می خورد در دل مسئول .ا
شما از روزی که مسئولیت سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران را پذیرفتید آیا یک لحظه با خودتان در مورد نیروهای حق الزحمه ای بالای ده سال فکر کردید ؟ آیا اصلا به خودتان  اجازه دادید که فکر کنید این نیروها عمرشان در این سازمان گذشته ؛ بعضا نیروهایی هستند از ساعت هشت صبح تا  دوازده شب زن و مرد (زوج) اینجا کار کرده اند آیا شما به خودتان اجازه دادید در مورد نیروهای حق الزحمه ای سازمان که هیچ کس آینده  ی آن ها را تضمین نمی کند فکر کنید. .
از روزی که رئیس سازمان شدید آیا فکر کرده اید مسئولیت شما در برابر خداوند چقدر زیاد شده است ؟
به خدا آه این بچه ها در روز قیامت دامن همه مدیران سازمان  را میگیرد؛ نه در روز  قیامت در همین دنیا هم می گیرد. شما  مسئولید شما باید جواب خدا را بدهید شما بعد از پذیرفتن این مسئولیت اولین کاری که در اولیت قرار می دادید باید تعیین  تکلیف نیروهای حق الزحمه سابقه بالا بود د آیا اینقدر که برای مدیران و معاونانتان جلسه گذاشته اید یک مرتبه هم برای حق الزحمه ای ها جلسه گذاشته اید که بگویید با این ها باید چکار کرد ؟ چه در دل انها می گذرد چطور روزگار می گذرانند؟
کدام سازمانی  هست که نیرویی بعد از ده سال کار کردن هنوز بیمه نباشد ؟ چرا در سازمان صدا و سیما بعضی از مدیران و معاونان باید حقوقی بالای چند میلیون بگیرند و نیروهای حق الزحمه ای که بیشترین حجم کار را بر دوش میکشند حقوقشان به یک میلیون تومان هم نرسد ؟
جناب علی عسگری چرا در صدا و سیما همه با پارتی بازی و معرف و آشنا و بده بستان های مدیران باید استخدام رسمی شوند و یک  دختر که سرپرست خانواده است و در این شهر غریب زندگی می کند باید از صبح زود تا بوق سگ در این سازمان بعنوان نیروی حق الزحمه ای کار کند و برای خرج و مخارج زندگی اش بماند که حتی کرایه ی بلیط اتوبوسش را از همکارش قرض کند.
آیا شما این مسائل را می توانید هضم کنید ؟ آیا یک لحظه دلتان به درد می آید که چطور باید جوابگوی ما حق الزحمه ای ها باشید؟ یا هنوز هم همایش هایی برگزار می کنید که در این همایش مدیران کل مراکز به همراه همسرانشان می آیند و همسرانشان که هیچ ربطی به سازمان ندارند،  یک پاداش و پولی دریافت می کنند و کیف دنیا و آخرت را هم می کنند و به ریش همه ی حق الزحمه ای ها هم می خندند . چطور می توانید پول ما حق الزحمه ای ها را چند ماه  ندهید به بهانه ی این که سازمان بودجه ندارد و این پول را صرف مخارج الکی و همایش های کذایی خودتان کنید ؟ آیا خدا خوشحال می شودکه شما ما را زجر دهید؟
سوال دیگر ما  این است که مدیران و معاونان شما که در ماه میلیون ها تومان حقوق می گیرند آیا باید خانه ی سازمانی داشته باشند یا نیروهایی که حق الزحمه کار می کنند به صورت تمام وقت گاهی زن و شوهر حق الزحمه ای کار می کنند فرزند دارند ولی امنیت شغلی ندارند خانه ی اجاره ای دارند و به هر دری که میزنند خانه ی سازمانی به این ها  تعلق نمگیرد چون نیروی سازمان صدا وسیماست و لی حق الزحمه است آیا جواب خدا را می توانید بدهید ؟ نیروی حق الزحمه ای شما چرا نباید از مزیت ها و حقوق اداره که حق خودش هست استفاده کند؟ چرا باید نیروی رسمی که زن و شوهر رسمی هستند با حقوق بالای چند میلیون در خانه ی سازمانی این سازمان بنشیند و من  حق الزحمه ای که برای خرج و مخارجم مانده ام باید در خانه ی استیجاری ؟

هستند مدیرانی که حقوقی بالای چند میلیون می گیرند و هیچ مالیاتی از آن ها کسر نمیشود اما یک نیروی حق الزحمه ای علاوه بر حقوق اندکی که میگیرد مالیات هم از حقوقش کسر می شود.  
آقای علی عسکری از خدا بترسید دنیا تمام میشود اما همه ی آه و ناله ها پشت سرتان هست شما را به خداوندی خدا در این چند ماه باقی مانده از سمت و پستی که به شما واگذار شده به فکر حق الزحمه ای های این سازمان باشید به فکر این باشید که توشه ای برای آخرتتان درست کنید به خداوندی خدا ضرغامی و سرافراز در روز قیامت بد جور باید جوابگور خداوند باشند .
البته از بی توجهی و بی مهری ها واستخدام خلاف انجام شده در مراکز هم که توسط مدیران کل و مدیران امور اداری-مالی در سالهای گذشته انجام شده نباید غافل بود که این چنین همه نیروی حق الزحمه را به بازی گرفتند .
آقای علی عسگری در این چند مدت باقی مانده از سمت و پستتان دل حق الزحمه ای ها را شاد کنید و نگذارید بیشتر از این ها ما زجر بکشیم عمرمان که در سازمان تباه شد . ماصبرمان را کرده ایم  تلاش هایمان را کرده ایم تحقیرها را به اندازه کافی تحمل کرده ایم .
حضرت ایوب هم صبر کرد و خدا به او پاداشی ابدی داد اما آیا خدا به ما هم  زندگی دوباره هدیه خواهد کرد جوانی از دست رفته خود را که روزو شبش را  تقدیم سازمان کردیم در این سازمان باید از که طلب کنیم ؟
جوان هایی که تلاش شبانه روزی  آنان بدون برخورداری ازهیچ حقوق ومزایایی کم ازنبرد ایثارگران درجبهه های حق علیه باطل نداشت.
آیا این انصاف است دررسانه ای که سردمدارمعرفی  عدالت ،الفت ودینداری در دنیا ست  ندای مظلومیت  عده ای از جوانان این مرز وبوم را در کنار خود نمی شنوید .
ما هنوز هم باید با حرف های واهی مدیران روز گار را سر کنیم و فقط می  گویند بالاخره استخدام می شوید سالی که شماره آن نامشخص  است 95- 96 یا شاید 1400 یا 1410 .آن موقع  حتما دیگر فرزندانشان دانشگاه می روند وبه محض استخدامی بایدبازنشسته و  عصابه دست شود.
ریاست محترم سازمان صدا وسیما تا کی قرار است با حرف کمبودبودجه ازپرداخت  حق وحقوق حق الزحمه ها چشم پوشی شود. .
می دانیدبلاتکلیفی کاری چه مشکلات خانوادگی وروحی وروانی رابرای حق الزحمه وخانواده های آنها تحمیل کرده است .
امیدوارم برادربزرگوارقبل ازاینکه خیلی دیرشود مرحم  زخم های فراموش شدگان سازمان صدا وسیما  باشید. .
از شما عاجزانه تقاضا داریم  برای روشن شدن وضعیت  این نیروها ی خدوم و متخصص پیگیری لازم را نمایید  نیروی های حق الزحمه ده سال به بالا خواستار استخدام پیمانی یا قرارداد قانون کار  در صدا وسیما پس از گذشت این همه سال کار در این سازمان هستند ..
 سرور بزرگوار این گفته هاتنها بخشی از داستان  کار مداوم و تلاش های خالصانه  حق الز حمه های صدا وسیماست و خدا را شاهد می گیرند  که  نزدیک به یک دهه از عمر خود را با وجود  سختی و استرس های  کار خبر ، کمبود هاو نابرابریهای فراوان باز هم با وجدان ،استوار و صبورانه در خدمت رسانه ملی و تحقق اهداف انقلاب اسلامی  تلاش کرده اند واکنون از شما  بردار بزرگوار تقاضا دارند ما را چون خواهران و برادران خود بدانید و پیگیر روشن شدن وضعیت کاری تعداد ی از خادمان صادق و متعهد به نظام جمهوری اسلامی ایران و سازمان صداوسیمای کشور باشید. بی شک پیگیری شما روح های آزرده و دل های شکسته  نیرویهای حق الزحمه  را که سالها شاهد  تبعیض های مختلف و اجحاف در حقوق  خود بوده اند  التیام خواهد بخشید .
و در آخر با کلامی از امام على (ع)  که مى فرمايد: « اَحسَنِ العَدلِ نصرة المظلوم؛ بهترين عدالت يارى مظلوم است، با تمام وجود چشم انتظار یاری شما برادر  بزرگوار هستی