نامه اعتراض پزشكان به رياست جمهوري

باسلام وتشکر از نویسنده محترم نامه.

به عنوان یک پزشک متخصص از دلسوزی شما تشکر میکنم .اکثر آنچه نوشته اید درست است ولی متاسفانه لحن کلام مناسب شآن جامعه پزشکی نیست.بد دفاع کردن از یک حق بدترین ظلمی است که به آن میشود کرد. کاملا درست به برنامه های سخیف صدا و سیما اشاره فرموده اید که مورد اعتراض همه ما هست. ولی اگر از نوشتن نامه رسمی یا طومار به بالاترین مسئول اجرایی کشور انتظار رسیدگی داشته باشیم باید رعایت یکسری اصول و ادبیات مودبانه را مد نظر داشته باشیم(لااقل در مرتبه نخست). استفاده از واژه هایی مانند"جمعي مدير ناكارامد و كارشناس نا كارا"  درد دل ماست ولی چون ذهن مخاطب را به موضع گیری وا میدارد توجه او را خواسته یا ناخواسته از اصل مطلب دور میکند . همه به استفاده وسیع از رانت در سطوح بالای کشور آگاهیم ولی رییس جمهوری که خود وزیر را برگزیده مطمئنا برای توجه به این مطلب و پذیرش  آن از ما دلیل میخواهد .ونیز چنین است "زدو بندهاي كادر درمان با شركتهاي مربوطه " و "پورسانت ها و حتي حق مجوزهايي بوده كه سيستم ستادي و كارشناسي دولتي دريافت مي كرده و با اجبار ، سيستم دولتي و دانشگاهي را ملزم به خريد تجهيزاتي با نازلترين كيفيت مي نموده اند. هر چند كه با سكوت از اين خبط عظيم گذشتند " و"كتاب جعلي و مجهول الهويه " و کلمات واصطلاحات مشابه. البته من منکر این مسائل نیستم ولی بیان آنها را در این متن و با این ادبیات برای نیل به مقصود شدیدا مضر و حتی مانع میدانم.

توجه به یک مسئله مهم دیگر نیز لازم است: عده ای از همکاران با گرفتن وجوه غیر قانونی وگاهی بسیار ناعادلانه باعث بدنام شدن جامعه پزشکان شده اند. همه ما اگر درست  نگاه کنیم خانواده های را دیده ایم که برای پرداخت زیر میزی مجبور شده اند سختی بسیار تحمل کنند و پزشک مربوطه به دور از انسانیت هیچ توجه ای نکرده . اینها  زمینه ساز بدنامی همه پزشکانند.